448- بحارا لا نوار
ج 44،ص 329
449- توبه آيه 52
450- تاريخ طبرى،ج 4،ص 290
451- اعيان السيعة ج 1،ص 597
452- العوالم،ج 17،ص 87،ح 2،مناقب ابن شهر
آشوب،ج 4،ص 44 - 45 با مختصر تفاوت و بحارا لانوار،ج 44،ص 207 - 208 ح 4
453- كافى،ج 6،ص 19،ح 7،و بحارالانوار ج
44،ص 211،ح 8
454- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج 18
ص 409،ناسخ التواريخ ج 1،ص 195
455- انساب الاشراف،ج 3،ص 156 - 157 ح 15
456- مناقب ابن شهر آشوب،ج 2،ص 88 - 89 ح
163 و بحارا لا نوار،ج 44،ص 129 - 130،ح 19
457- اين نامه در پاسخ نامه اى است كه
معاويه به امام حسين (عليه السلام) نوشته و به پندار خود در آن هم نصيحت كرده بود و
هم تهديد نامه معاويه در الغدير ج 10 ص 24 آمده است
458- زياد چون پدرش معلوم نبود او را به
مادرش نسبت مى دادند و به زياد بن سميه يا زياد بن ابيه معروف بود يعنى زياد پسر
پدرش !يكى از كسانى كه با مادر زياد ارتباط داشت ابوسفيان بود از اين رو معاويه
براى جذب زياد در يك جلسه رسمى او را فرزند ابوسفيان و برادر خويش اعلام كرد!و اين
بدعت و جنايت خطرناكى بود.
459- اشاره است به سفرهاى تجارتى قريش كه
در فصل زمستان به سوى جنوب يهنى سرزمين يمن كه هواى نسبتا گرمى داشت و در فصل
تابستان به سوى شمال و سرزمين شام كه هواى ملايم و مطلوبى داشت سفر مى كردند.
460- الامامة و السياسة،ج 1،ص 202 - 204 و
الغدير،ج 10 ص 160 - 161
461- كهف آيه 49
462- رجال كشى،ص 49 - 51 احتجاج،ج 2،ص 89
- 93 ح 164 با مختصر تفاوت و بحارا لا نوار ج 44،ص 212 - 214
463- مختصر تاريخ دمشق ابن عساكر ج 7،ص
137 شرح حال امام حسين (عليه السلام)
464- قاضى نعمان بن محمد مصرى از علماى
اماميه متوفاى 363 نويسنده كتاب دعائم الا سلام است
465- دعائم الاسلام ج 2،ص 133،ح 468
466- الامامة و السياسة ج 1،ص 207 - 209 و
اعيان الشيعة ج 1،ص 583 - 584
467- الامامة و السياسة،ج 1،ص 211 - 212
468- بحارا لانوار ج 33،ص 181 - 185
469- مائده آيه 63
470- مائده آيات 78 - 79
471- مائده آيه 44
472- توبه آيه 71
473- تحف العقول،ص 171 - 172 و
بحارالانوار ج 97 - ص 79
474- مقتل الحسين خوارزمى،ج 1،ص 181 - 182
475- تاريخ طبرى،ج 4،ص 251و كامل ابن
اثير، ج 3، ص 378
476- مقتل الحسين خوارزمى،ج 1،ص 182 و
مناقب ابن شهر آشوب ج 4،ص 96
477- مقتل الحسين خوارزمى، ج 1،ص 182 و
رجوع كنيد به تاريخ طبرى،ج 4،ص 251 و كامل ابن اثير ج 3،ص 378
478- مقتل الحسين خوارزمى،ج 1،ص 183 و
الفتوح،ج 5،ص 16 - 17
479- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 17 و مفتاح
الحسين خوارزمى،ج 1،ص 183 با مختصر تفاوت
480- ارشاد مفيد ص 374
481- كامل ابن اثير،ج 3،ص 378
482- ارشاد مفيد ص 374 و تاريخ طبرى،ج 4،
ص 251
483- فتوح ابن اعثم،ج 5،ص 18 ومقل الحسين
خوارزمى ج 1،ص 184
484- فتوح ابن اعثم،ج 5،ص 18 - 19 مقتل
الحسين خوارزمى ج 1،ص 184 با مختصر تفاوت و بحارا لانوار ج 44،ص 325
485- با توجه به اين كه والى مدينه در آن
زمان وليد بن عتبه بود عبارت يابن عتبة صحيح مى باشد.
486- امالى صدوق ص 130 و بحارا لانوار ج
44،ص 312
487- فتوح ابن اعثم،ج 5،ص 23 - 24 مقتل
الحسين خوارزمى،ج 1،ص 184 - 185 و بحارا لانوار ج 44،ص 326 با تفاوت
488- احزاب آيه 33
489- فتوح ابن اعثم، ج 5، ص 24-25. مقتل
الحسين خوارزمى، ج 1، ص 185.
490- مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 96.
491- مقتل الحسين خوارزمى،ج 1،ص 184 تاريخ
طبرى ج 4،ص 235
492- مقتل الحسين خوارزمى همان و فتوح ابن
اعثم ج 5،ص 26
493- در مقتل الحسين خوارزمى تعبير به
الااخترت شده است
494- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 27 مقتل الحسين
خوارزمى ج 1،ص 186 و بحارا لانوار ج 44، ص 328
495- منتخب طريحى ص 410 ناسخ التواريخ ج
2،ص 14 و ينابييع المودص 401 به اختصار
496- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 30 - 32 مقتل
الحسين خوارزمى ج 1،ص 188 و بحارا لانوار ج 44،ص 329
497- مقتل الحسين خوارزمى ج 1،ص 188 - 189
فتوح ابن اعثم ج 5،ص 33 - 34 با مختصر تفاوت و بحارا لانوار ج 44،ص 329 - 330
498- لهوف الملهوف ص 99 - 100
499- بحارا لانوار ج 44،ص 331 - 332 و ج
45،ص 89،ح 27 و النخرائج و الجرائح ج 1،ص 253
500- الملهوف ص 128 - 129 بحارا لانوار ج
44 ص 330 و ج 45 ص 84 - 85 و كامل الزيارات ص 76 با مختصر تفاوت
501- قصص آيه 21
502- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 34 - 35 و مقتل
الحسين خوارزمى ج 1،ص 189 با اندكى تفاوت
503- ارشاد مفيد ص 377 فتوح ابن اعثم ج
5،ص 37 و بحارا الانوار ج 44،ص 332 با مقدارى تفاوت
504- ارشاد مفيد ص 377 فتوح ابن اعثم ج
5،ص 37 و بحارالانوار ج 44،ص 332 با مقدارى تفاوت
505- توبه آيه 54
506- نساء آيات 142 - 143
507- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 38 - 44 و مقتل
الحسين خوارزمى ج 1،ص 190 - 193
508- ارشاد مفيد ص 380 - 381 تاريخ طبرى ج
4،ص 262 كامل ابن اثير ج 4،ص 21،و بحارا لانوار ج 44،ص 344 با مختصر تفاوت
509- فتوح ابن اعثم،ج 5،ص 53 و مقتل
الحسين خوارزمى ج 1،ص 196
510- ارشاد مفيد، ص 381.
511- تاريخ طبرى ج 4،ص 265 - 266
512- ماجراى روز شنبه در ميان قوم يهود
بديين صورت بوده است كه آنان از صيد ماهى در آن روز منع شدند ولى گروهى از آنان
بدون توجه به فرمان خداوند به صييد ماهى پرداخته و مورد خشم الهى قرار گرفتند و
گرفتار عقوبت شدند.
513- آل عمران آيه 185
514- بقره آيه 156
515- معالى السبطين ج 1،ص 246
516- منظور از سوگند به طلاق و عتاق اين
بوده كه اگر سوگند خود را بشكنند همسران آنها خود به خود مطلقه شوند و تمام غلامان
آنها اازاد گردند جمعى از فقهاى عامه عقيده داشتند كه اين گونه سوگند صحيح و موثر
است
517- تاريخ ابن عساكرشرح حال امام حسين
(عليه السلام) ص 194،ح 249
518- لهوف الملهوف ص 126 و بحارالانوار ج
44،ص 366 و 367
519- لهوف المهلوف ص 127 - 128 و
بحارالانوار ج 44،ص 364
520- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 115 - 116 و
مقتل الحسين خوارزمى ج 1،ص 217 - 128 با مختصر تفاوت
521- تارييخ ابن عساكر شرح حال امام حسين
(عليه السلام) ص 203
522- تذكرة الخواص ص 217 - 218 و اعيان
الشيعة ج 1،ص 594
523- بطن الرمه منزلى است در مسير كوفه كه
مردم بصره و كوفه در آنجا به يكديگر مى رسند.
524- تاريخ طبرى ج 4،ص 297 ارشاد شيخ مفيد
ص 418 و بحارالانوار ج 44،ص 369 - 370 با مختصر تفاوت
525- عبدالله بن مطيع در زمان پيامبر اكرم
(صلى الله عليه و آله و سلم) به دنيا. وهمانند عموم مردم در جامعه پر التهاب صدر
اسلام نشو و نمو يافت. در ماجراى حره - هنگام يورش سپاه يزيد به مدينه و قتل عام
مردم آن شهر - از مدينه گريخت و به سپاه عبدالله بن زبير در مكه پيوست در زمان
محاصره اول خانه خدا توسط سپاه يزيد در زمان محاصره دوم توسط سپاه حجاج بن يوسف
ثقفى در كنار ابن زبير به دفاع برخاست وى سرانجام از سوى ابن زبير به حكومت منصوب
شد ولى پس از اوج گرفتن قيام مراجعه شود به:اسد الغابة ج 3،ص 262 ،كامل ابن اثير ج
4،ص 217 و طبقات ابن سعد ج 5،ص 144 - 145
526- اخبار الطوال دينورى ص 245
527- ثلعبيه در يك منزلى شقوق در مسير
كوفه به مكه واقع شده است در اين مكان مردى به نام ثلعبيه از بنى اسد آبى رل
استخراج كرد و به همين مناسب آن مكان به نام وى معروف شد معجم البدان ج 2،ص 78
528- مقتل الحسين خوارزمى ج 1،ص 226
529- مقتل الحسين خوارزمى ج 1،ص 226 فتوح
ابن اعثم ج 5،ص 123 - 124 و بحارا لانوار ج 44،ص 367 - 368
530- زباله منزلگاهى است معروف در مسير
كوفه به مكه نزديك منزل ثعلبيه
531- تاريخ طبرى ج 4،ص 300 - 301 ارشاد
شيخ مفيد ص 424 و بحارالانوار ج 44،ص 374 با مختصر تفاوت
532- ينابيع المودة ص 406
533- تاريخ ابن عساكر شرح حال امام حسين
(عليه السلام) ص 163 و بحارالانوار ج 44،ص 374
534- مناقب ابن آشوب ج 4،ص 103 - 104
535- كشف الغمة ج 2،ص 28
536- مثير الاحزان ص 45
537- ذو حسم يا ذو حسم نام كوهى است كه
نعمان بن منذر در آنجا به شكار مى پرداخت
538- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 134 - 135 و
ارشاد مفيد ص 427 با مختصر تفاوت
539- بحارالانوار ج 44،ص 381 و تاريخ طبرى
ج 4،ص 305 با مختصر تفاوت
540- مقتل الحسين خوارزمى ج 1،ص 237 و
بحارا لانوار ج 75 ص 116 قابل توجه آن كه:خوارزمى معتقد است كه امام (عليه السلام)
اين سخن را در روز دوم محرم در كربلا ايراد فرموده است
541- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 137 - 138 تاريخ
طبرى ج 4،ص 303 با مختصر تفاوت و مقتل الحسين خوارزمى ج 1،ص 232 با مختصر تفاوت
542- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 138 - 140 مقتل
الحسين خوارزمى ج 1،ص 232 - 233 با مختصر تفاوت و بحارا لانوار،ج 44،ص 377 - 378
با مقدارى تفاوت
543- نهج البلاغه خطبه 5
544- احقاق الحق ج 1،ص 601 و اعيان الشيعة
ج 1،ص 581
545- بيضه به كسرباء آبگاهى است ميان
واقصه و عذيب
546- فتح آيه 10
547- تاريخ طبرى ج 4،ص 304 كامل ابن اثير
ج 4،ص 48 و فتوح ابن اعثم ج 5،ص 144 - 145
548- اين قصر كه موضعى است ميان عين التمر
و قطقطانيه نزديك كوفه منسوب به مقاتل بن حسان بوده است.
549- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 130 - 132
550- تاريخ طبرى،ج 4،ص 307 - 308 و بحارا
لانوار،ج 44،ص 379
551- مناقب ابن شهر آشوب ج 4،ص 92 و بحارا
لانوار ج 45،ص 89
552- مناقب ابن آشوب ج 4،ص 92 و بحارا
لانوار ج 45،ص 89
553- مناقب ابن آشوب ج 4،ص 92 و بحارا
لانوار ج 45،ص 98
554- مقتل الحسيين خوارزمى ج 1،ص 237 و
بحارا لانوار ج 44،ص 383
555- مجمع الزوائد ج 9،ص 192
556- ناسخ التوريخ ج 2،ص 168 و رجوع كنيد
به اثبات الهداة ج 5،ص 202
557- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 150 151 مقتل
الحسين خوارزمى ج 1،ص 239 و بحارا لانوار ج 44،ص 383 با مختصر تفاوت
558- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 143 - 145 مقتل
الحسين خوارزمى ج 1،ص 234 - 235 و بحارالانوار ج 44،ص 381 - 382
559- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 147 و
بحارالانوار ج 44،ص 328
560- تاريخ طبرييى ج 4،ص 311،ارشاد مفيد ص
435 و بحارالانوار ج 44،ص 384
561- مقتل الحسيين خوارزمى ج 1،ص 241
562- اخبار الطوال دنيوريى ص 253
563- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 164 - 166 و
بحارالانوار ج 44،ص 388 - 389
564- تاريخ طبرى ج 4،ص 315 - 316 و بحارا
لا نوار ج 44،ص 391 - 392 با مختصر تفاوت
565- تاريخ طبريى ج 4،ص 317 و بحارا
لانوار ج 44،ص 392 - 393
566- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 169 - 170
567- بحارالانوار ج 44،ص 298
568- بقره آيه 57
569- الدمعة الساكبة ج 4،ص 271 ناسخ
التواريخ ج 2،ص 158 - 180 بخشى از اين ماجرا در ارشاد شيخ مفيد ص 442 - 443 آمده
است.
570- مدينة المعاجز سيد هاشم بحرانى ج 4،ص
214 - 216،ح 295 همچنين رجوع كنيد به نفس المهموم ص 116
571- نام وى در ارشاد شيخ مفيد جوين و در
اعيان الشيعة جون نقل شده است
572- تاريخ طبرى ج 4،ص 318 - 319 ارشاد
مفيد ص 444 - 445 با مختصر تفاوت و بحارالانوار ج 45 ص 1 - 3
573- معالى السبطين ج 1،ص 340 - 342
574- بحارالانوار ج 45،ص 3و فتوح ابن اعثم
ج 5 ص 181 با مختصر تفاوت
575- امالى شيخ صدوق مجلس 30 و بحارا
لانوار ج 44،ص 316 - 317
576- ارشاد شيخ مفيد ص 447 - 488 تاريخ
طبرى ج 4،ص 321 با مختصر تفاوت و بحارالانوار ج 48 ص 4
577- مقتل الحسين خوارزمى ج 1،ص 252 - 253
و بحارا لا نوار ج 45،ص 5 - 6
578- احقاق الحق ج 19،ص 429
579- تاريخ ابر عساكر ج 14،ص 218
580- يونس آيه 71
581- اعراف آيه 196
582- دخان آيه 20
583- با استفاده از سوره غافر آيه 27 در
سوره غافر به جاى اعوذ انيى عذت آمده است
584- تاريخ طبرى ج 4،ص 322 - 323 ازشاد
شيخ مفيد ص 448 - 450 و بحارا لانوار ج 45 ص 6 - 7 با مقدارى تفاوت
585- در كتاب احتجاج ج 2،ص ص 99 به اين
تعبير آمده است قد تزكنيى بيين السلة و الذلة و هيهات له ذلك منى هيهات منا الذلة
586- هود آيه 56
587- مقتل الحسين خوارزمى ج 2،ص 6 - 8 و
بحارا لانوار ج 45 ص 8 - 10
588- امالى صدوق ص 135 و بحارالانوار ج
44،ص 318 با مختصر تفاوت
589- انبياء آيه 69
590- بحارالانوار ج 45،ص 80
591- لهوف ص 158 و بحارالانوار ج 45،ص 12
592- تاريخ طبرى ج 4،ص 334 و بحارالانوار
ج 45،ص 21 با مختصر تفاوت
593- معالى السبطين ج 1،ص 361
594- اعيان الشيعة ج 1،ص 606
595- معالى السبطين ج 1،ص 360
596- آل عمران آيه 33 - 34
597- اعيان الشيعة ج 1،ص 607 فتوح ابن
اعثم ج 5،ص 207 - 208 و بحارالانوار ج 45،ص 42 - 43
598- مقتل الحسين خوارزمى ج 2،ص 27 - 28 و
بحارالانوار ج 45،ص 34 - 36
599- بحارالانوار ج 45،ص 41 - 42
600- مقتل الحسين خوارزمى ج 2،ص 32 و
بحارالانوار ج 45،ص 46
601- بحارالانوار ج 45،ص 46 - 47
602- معالى السبطين ج 1،ص 418
603- نفس المهموم ص 349
604- معالى السبطين ج 1،ص 419
605- ينابيع المودة ج 3،ص 77
606- معالى السبطين ج 2،ص 17 - 18
607- شاعرى ياران آن حضرت را اين گونه
ستوده است:
قوم اذا نودوا لدفع ملمة |
|
و الخيل بين مدعس و مكردس |
لبسوا القلواب على الدروع و اقبلوا |
|
يتها فتون على ذهاب الانفس |
اينها مردانى هستند كه وقتى براى دفع گرفتارى - در آن زمان كه سواران بين نيزه
داران و هجوم آوران بودند خوانده شدند دلهايشان را بر زره ها مى پوشاندند و براى
جانبازى به سوى ميدان نبرد روانه مى شدند. (لهوف ص 166)
608- معالى السبطين ج 2،ص 20 - 21
609- مناقب ابن شهر آشوب ج 4،ص 119
610- تاريخ ابن عساكر ج 14،ص 221 و
بحارالانوار ج 45 ص 54 با مختصر تفاوت
611- بحارا لانوار ج 45،ص 47
612- ينابيع المودة قندورزى ج 3،ص 79 - 80
613- اين اشعار به صورت متفرق در اين كتاب
آمده است فتوح ابن اعثم ج 5ت ص 210 - 212 مناقب ابن شهر آشوب ج 4،ص 86،ص 88 احتجاج
طبرسى ج 2،ص 101 - 103 معالى السبطين ج 2،ص 11 - 12 بحارالانوار ج 45،ص 47 - 48
وينابيع المودة ج 3،ص 80 - 81
614- معانى الاخيبار صدوق ص 288 - 289 باب
معنى الموت
615- فتوح ابن اعثم ج 5،ص 212 - 213
616- مناقب ابن شهر آشوب ج 4،ص 88 فتوح
ابن اعثم ج 5،ص 213 - 214 و رجوع شود به
617- بحارالانوار ج 45،ص 49 و مقتل
الحسيين خوارزمى ج 2،ص 33 با مختصر تفاوت
618- ينابييع المودة ج 3، ص 81
619- بحارالانوار ج 45،ص 49 و مناقب ابن
شهر آشوب ج 4،ص 119 - 120
620- بحارالانوار ج 44،ص 192 و مناقب ابن
شهر آشوب ج 4،ص 75 - 76
621- مقتل الحسين خوارزمى ج 2،ص 33
بحارالانوار ج 45،ص 50 - 51
622- مقتل الحسين خوارزمى ج 4،ص 34 و
بحارالانوار ج 45،ص 51 - 52
623- مناقب ابن شهر آشوب ج 4،ص 120
624- مقتل الحسين خوارزمى ج 2،ص 34،و
بحارالانوار ج 45،ص 53
625- كامل ابن اثير ج 4،ص 78
626- اعيان الشيعة ج 1،ص 609
627- كامل ابن اثير ج 7،ص 78 و اعيان
الشيعة ج 1،ص 609
628- مقتل الحسين مقرم ص 282 - 283
629- بحارالانوار ج 45،ص 177 در مقتل
الحسين مقرم ص 375 آمده است وقتى كه امام زين العابدين (عليه السلام) با اهل و
عيالش وارد مدينه شد ابراهيم بن طلحة بن عبيدالله پيش آمد و گفت من الغالب؟ امام
(عليه السلام) فرمود:اذا دخل وقت الصلاة فاذن و اقم تعرف الغالب
630- به نقل از كتاب درسى كه حسين به
انسان ها آموخت ص 284
631- بحارالانوار ج 43،ص 261 اين حديث در
منابع مختلف اهل سنت نيز نقل شده است از جمله مستدرك حاكم ج 3،ص ص 177 معجم الكبير
طبرانى ج 22،ص 274 و كنز العمال ج 12،ص 115
632- كامل الزيارت ص 375 تهذيب الاحكام ج
6،ص 88،اقبال سيد بن طاووس ج 2ت ص 63 و مفتاح الجنان
633- درسى كه حسين به انسان ها آموخت شهيد
عبدالكريم هاشمى نژاد ص 284
634- انا لننصر رسلنا والذين آمنوا فى
الحياة الدنيا و يوم يقوم الاشهاد ما به يقين پيامبران خود و كسانى را كه ايمان
آورده اند در زندگى دنيا و در آخرت در آن روز كه گواهان به پا مى خيزند يارى مى
دهيم
635- فى ظالا القرآن ج 7،ص 189 - 190 با
مقدارى تصرف و تلخيص
636- مجله الغرى النجف الاشرف ربيع الاول
1381 مطابق نقل ويژه نامه جام جم درباره عاشورا اسفند 1383 و مجله نور دانش شماره
3،سال 1341
637- مرد مافوق انسان ها سيد على اكبر
قرشى ص 286
638- لهوف سيد بن طاووس ص 180 و
بحارالانوار ج 45،ص 58
639- رجوع كنيد به سفيتة البحار شرح حال
عبدالله بن عفيف واژه عبد
640- بحارالانوار ج 45،ص 119 - 121 با
اندكى تلخيص
641- بقره آيه 54
642- كامل ابن اثير ج 4،ص 178
643- بر گرفته از كامل ابن اثير ج 4،ص 158
- 186 با تلخيص فراوان همچنين رجوع كنيد به مقتل الحسين ابومخف ص 248 - 310 و تاريخ
طبرى ج 4،ص 426 - 471
644- كامل ابن اثير ج 4،ص 176
645- همان مدرك ص 163
646- تاريخ طبرى ج 2،ص 628 و مروج الذهب ج
2،ص 315
647- بحارالانوار ج 45،ص 344 و رجال كشى ص
127 احتمالا به همين جهت كه امام دوبار
648- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج
2،ص 293
649- رجوع كنيد به تاريخ طبرى ج 4،ص 442 -
444
650- همان مدرك ص 446 به بعد
651- بحارالانوار ج 45،ص 352 رحل المختار
الى المدينة و مان يجالس محمد بن الحنفية و ياخذ عنه الاحاديث
652- مراجعه شود به تاريخ طبرى ج 4،ص 470
653- برخى از علماى شيعه معتقدند كه عمل
امام سجاد (عليه السلام) به معنى نفى برنامه مختار نيست بلكه به جهت شرايط و موقعيت
خاص امام سجاد (عليه السلام) بوده كه سخت تحت كنترل و فشار بوده است مراجعه شود به
تنقيح المقال علامه مامقانى شرح حال مختار
654- مروج الذهب ج 3، ص 74
655- تاريخ طبرى ج 4،ص 492 و كامل ابن
اثير ج 4،ص 214
656- تاريخ طبرى ج 4،ص 492
657- همان مدرك ج 4،ص 494
658- تاريخ طبرى ج 4،ص 496 و كامل ابن
اثير ج 4،ص 216
659- تاريخ طبرى ج 4،ص 498 فتوح ابن اعثم
ج 6،ص 103 و همچنين رجوع شود به:تاريخ يعقوبى ج 2،ص 258
660- تاريخ طبرى ج 4،ص 508 در امالى شيخ
طوسى آمده است بايعوه على كتاب الله و سنته رسوله و الطلب بدم الحسين و الدفع عن
الضعفا
661- مراجعه شود به بحارالانوار ج 34،ص
383 - 386 تاريخ طبرى ج 4،ص 513 - 516 و ص 556 فتوح ابن اعثم ج 6،ص 183در تاريخ
يعقوبى چنين آمده است ان على بن الحسين (عليه السلام) لم يرضاحكم قط منذ قتل أبوه
الا فيى ذلك اليوم امام سجاد از روزى كه پدر بزرگوارش به شهادت رسيد خندان ديده نشد
تا آن روز كه سر ابن زياد را نزدش آوردند تاريخ يعقوبى ج 2،ص 259
662- بحارا لانوار ج 45،ص 386
663- ابوالشهداء عباس محمود عقاد ترجمه
محمد كاظم معزى ص 205 با اندكى تصرف
664- بحارالانوار ج 45،ص 377
665- تاريخ طبرى ج 4،ص 558
666- اخبار الطوال ص 304
667- تاريخ طبرى ج 4،ص 577
668- اخبار الطوال ص 309
669- مروج الذهب ج 3،ص 109
670- مراجعه شود به پيام امام ج 6،ص 418 و
ج 3،ص 594 ذيل خطبه 87
671- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج
7،ص 130 همچنين مراجعه شود به مروج الذهب ج 3،ص 257
672- معجم البلدان ج 2،ص 235
673- تاريخ ابى مخنف لوط بن يحيى مطابق
نقل منهاج البراعه علامه خويى ج،ص 223 به بعد مراجعه شود به پيام امام ج 6،ص 495 -
499
674- نهج البلاغه خطبه 87
675- ابو الشهداء نوشته عباس محمود عقاد
ترجمه محمد كاظم معزى ص 206 - 208 با اندكى تصرف
676- اين اشعار از كتاب اشك شفق گرفته شده
است
677- رجوع كنيد به ديوان خوشدل تهرانى ص
240 - 244
678- مطابق گفته شيخ طوسى وى نخستين كسى
است كه براى امام حسين (عليه السلام) مرثيه سردوه است امالى طوسى ص 94 در ادب الطلف
ج 1،ص 52 آمده است عقبة بن عمر سهمى در اواخر قرن اول براى زيارت قبر امام حسين
(عليه السلام) به كربلا آمد و كنار قبر آن حضرت اين مرثيه را سرود
679- اعيان الشيعة ج 8،ص 146 و
بحاراالانوار ج 45،ص 242
680- اسماعيل بن محمد شاعر اهل بيت معروف
به سيد حميرى متولد 105 و متوفاى 173 وى چنان از قريحه سرشارى برخوردار بود كه
اشعار وى زبانزد خاص و عام بود و در حضور امام صادق (عليه السلام) به مرثيه سرايى
مى پرداخت اشعار فوق از جمله اشعارى است كه توشط ايشان در حضور امام صادق (عليه
السلام) خواند شد مراجعه شود به الغدير ج 2،ص 272 اعيان الشيعة ج 3،ص 406 و الذريعة
ج 1،ص 333
681- اعيان الشيفة ج 3،ص 429
682- دعبل بن على خزاعى متولد 148 ق
متوفاى 246 ق از شاعران زبر دست و شجاعى كه بااشعار بديع و نغز خويش در اوج مظلوميت
اهل بيت به دفاع از عترت طاهرين قيام كرد و همواره مورد عنايت ويژه ائمه اطهار
(عليهم السلام) خصوصا امام رضا (عليه السلام) قرار داشت توسط اين شاعر بلند آوازه
اهل بيت قرائت شد و مورد تشويق و تحسين امام (عليه السلام) قرار داشت مراجعه شود به
تاريخ ابن عساكر حرف دال الغدير ج 2،ص 349 و اعيان الشيعة ج 6،ص 400
683- بحارالانوار ج 45،257 - 258
684- ابو الحسن على بن حماد از شاعران
تواناى قرن چهارم و از معاصران شيخ صدوق و شيخ مفيد مى باشد تاريخ ولادتش به اوايل
قرن چهارم و تاريخ رحلتش به اواخر آن قرن بر مى گردد نجاشى در كتاب رجال آورده است
كه او را ديده است مجموع اشعارى وى به بيش از 2200 بيت مى رسد از اين شاعر توانا
اشعار جانسوزى در رثاى امام حسين (عليه السلام) به يادگار مانده است و قصيده فوق و
نيز قصيده بعدى از جمله قصايد اين شاعر است مراجعه شود به الغدير ج 4،ص 153 - 171
رجال نجاشى ص 171 تنقيح المقال ج 2،ص 286 و زفرات الثقلين فى ماتم الحسين شيخ محمد
باقر محمودى ج 2،ص 159 - 160
685- بحارا لانوار ج 45،ص 261 - 262
686- بحارالانوار ج 45،،ص 264 - 265
687- بحارالانوار ج 45،ص 280 - 281 نام
شاعر نيامده است
688- شيخ صالح بن عبدالوهاب بن عرندس حلى
معروف به ابن عرندس از بزرگان شيعه است كه در فقه و اصول داراى تاليفاتى است و براى
ائمه اطهار (عليهم السلام) مراثى و مدايحى سروده است وى حدود سال 860 رحلت كرد و در
حله به خاك سپرده شد از جمله اشعار وى قصيده فوق معروف به قصيده رائيه در ميان
بزرگان معروف است در هيچ مجلسى اين قصيده خوانده نمى شود مگر آن كه امام زمان (عليه
السلام) عنايت خاصى به آن مجلس مى نمايد الغدير ج 7،ص 14
689- الغدير ج 7،ص 15 - 17
690- الغدير ج 7،ص 20 - 22
691- سيد جعفر حلى متولد 1277 و متوفاى
1315 مردى فاضل اديب و شاعر بود وى داراى ديوان شعرى است كه اشعار گوناگونى در آن
است رجوع كنيد به اعيان الشيعة ج 4،ص 97
692- منتهى الامال ج 1،847 - 885
693- منتهى الامال ج 1،ص 850 - 851 نام
اين شاعر ذكر نشده است
694- سيد محمد حسين قزوينى در سال 1295 ق
در نجف به دنيا آمد وى به دانش و تحقيق و انديشه استوار شهرت داشت وفات او در 28 ذى
الحجه سال 1365 ق واقع شد ادب الطف جواد شبر ج 9،ص 162
695- منتهى الامال ج 1،ص 852
696- شيخ حسن خلعى شاعر و اديب ربر دستى
بود و شعر او از بهترين اشعار است اعيان الشيعة ج 5،ص 63 خليعى شعر فوق را به عنوان
زبان حال حضرت زهرا (سلام الله عليها) درباره امام حسين (عليه السلام) سروده است
697- بحارالانوار ج 45،ص 260