(1) - مهدى هادوى تهرانى، مكتب و نظام اقتصادى اسلام، ص 45.
(2) - سوره ى قصص، آيه ى 77.
(3) - مجلّه ى اقتصادى، حسين نمازى، «تأثير آموزه ى خداشناسى در شكل گيرى اصول نظام اقتصاد اسلام و سرمايه دارى».
(4) - سوره ى طه، آيه ى 50.
(5) - سوره ى حديد، آيه ى 25.
(6) - مهدى هادوى تهرانى، مكتب و نظام اقتصادى اسلام، ص 31.
(7) - سيدعباس موسويان: كلّيّات نظام اقتصادى در اسلام، ص 12.
(8) - سوره ى حشر، آيه ى 7; سوره ى انفال، آيه ى 41; سوره ى توبه، آيه ى 60; سوره ى بقره، آيه ى 273; سوره ى علق، آيه ى 6.
(9) - سيد عباس موسويان، پيشين، ص 13.
(10) - امام خمينى، كتاب البيع، ج 1، ص 333.
(11) - همان، ج 3، ص 5.
(12) - سوره ى انفال، آيه ى 28; سوره ى آل عمران، آيه ى 186.
(13) - سوره ى بقره، آيه ى 255.
(14) - سيّدمحمدباقر صدر، اقتصادنا، ص 298.
(15) - ر.ك: عبدالحسين خسروپناه، گفتمان مصلحت در پرتو شريعت و حكومت، ص 75.
(16) - مهدى هادوى تهرانى، مكتب و نظام اقتصادى اسلام، ص 144 ـ 145.
(17) - همان، ص 151.
(18) - ر.ك: هلموت كرويتس، معضل پول، ص 228.
(19) - چارلز وست چر چمن، نظريّه ى سيستم ها، ص 26.
(20) - سيّدحسين ميرمعزى، نظام اقتصادى اسلام، ص 17 ـ 16 و نيز ر.ك: ژوزف لاژوژى، نظام هاى اقتصادى، ص 1; سيّدعبّاس موسويان: كلّيّات نظام اقتصادى اسلام، ص 11 ـ 12.
(21) - شارل ژيد و شارل ژيست، تاريخ عقايد اقتصادى، ج 1، ص 62 و 125، و سيّدحسين ميرمعزّى، نظام اقتصادى اسلام، ص 17 ـ 18.
(22) - سيّدعبّاس موسويان، پس انداز و سرمايه گذارى در اقتصاد اسلامى، ص 96 و 121.
(23) - مرتضى مطهرى، نظام اقتصادى در اسلام.
(24) - به نمودار ذيل توجّه فرماييد:
(25) - سيّدمحمّدباقر صدر، اقتصادنا، ص 28.
(26) - سوره ى قصص، آيه ى 76 ـ 77. 
(27) - سوره ى قصص، آيه ى 78.
(28) - سوره ى زلزال.
(29) - سوره ى انعام، آيه ى 160.
(30) - سوره ى نحل، آيه ى 96.
(31) - ر.ك: كافى، ج5، ص23.
(32) - همان.
(33) - آنچه قصد شده بود واقع نشد و آنچه واقع شد قصد نشده بود.
(34) - اين نظر قليلى از فقهاست و اكثر آنان معتقدند كه چنانچه مقدار اضافه در قرض شرط شود ربا و حرام است.
(35) - آيت اللّه شبيرى زنجانى و آيت اللّه وحيد خراسانى، توضيح المسائل.
(36) - سيرى در نهج البلاغه، ص247ـ250.
(37) - وسائل الشيعه، ج17، ص37، باب استحباب العمل باليد.
(38) - كافى، ج5، ص75.
(39) - سوره ى هود، آيه ى 61.
(40) - بحارالانوار، ج71، ص93، باب 3.
(41) - بحارالانوار، ج18، ص341.
(42) - سوره ى اعراف، آيه ى 96.
(43) - وسائل الشيعه، ج 17، ص 37، باب استحباب العمل باليد.
(44) - كافى، ج 5، ص 74.
(45) - وسائل الشيعه، ج 17، ص 38.
(46) - من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 158.
(47) - من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 158.
(48) - قريب به اين مضمون در كافى، ج 5، ص 75، آمده است.
(49) - كافى، ج 5، ص 648.
(50) - بحار الانوار، ج 75، ص 321، باب 25.
(51) - مستدرك الوسائل، ج 3، ص 315.
(52) - سوره ى مائده، آيه ى 87.
(53) - سوره اعراف، آيه ى 32.
(54) - اصول كافى، ج 5، ص 166.
(55) - من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 44.
(56) - اصول الكافى، ج 5، ص 65.
(57) - سوره ى اسراء، آيه ى 20.
(58) - براى مطالعه ى بيش تر، ر. ك: سيرى در نهج البلاغه، ص 247.
(59) - عوالى اللآلى، ج 1، ص 75.
(60) - سوره ى نساء، آيه ى 104.
(61) - سوره ى زخرف، آيه ى 32.
(62) - وسائل الشيعه، ج 17، ص 50.
(63) - براى پاسخ به اين سؤال و اطلاعات بيش تر در زمينه ى نقد نظرات اقتصادى غرب در باره ى نرخ بهره و آثار زيانبار نرخ بهره در اقتصاد غرب، ر.ك: توتونچيان، پول و بانك دارى.