و كسى كه مال حرامى به دست آورد، خداوند هيچ صدقه ، آزاد كردن بنده ، حج و عمره اى را از او قبول نمى كند و خداوند عزوجل به عدد پاداش اين اعمالش براى او گناه مى نويسد و اگر پس از مرگ او چيزى از آن باقى بماند، توشه او براى جهنم خواهد بود و كسى كه به آن دسترسى داشته باشد، ولى آن را از ترس خداوند ترك كند، در دوستى و رحمت خداوند به سر برده و دستور مى دهد كه او را به بهشت ببريد.
و كسى كه با زن نامحرمى دست بدهد، در روز قيامت در حالى مى آيد كه دست هايش به گردنش بسته شده است . آنگاه دستور مى رسد كه او را به جهنم ببريد و كسى كه با زن نامحرمى شوخى كند، در مقابل هر كلمه اى كه در دنيا به او گفته است ، هزار سال حبس مى شود و اگر مردى زنى را با رضايت او از راه حرام در آغوش بكشد، ببوسد، يا با او نزديكى يا شوخى كند و در اين بين گناهى اتفاق بيفتد، آن زن همان قدر گناهكار است كه مرد گناه كرده و اگر مرد به زور اين كارها را انجام بدهد، گناه هر دو به عهده مرد است .
و كسى كه مسلمانى را در خريد و فروش فريب دهد، از ما نيست و در روز قيامت با يهود محشور مى شود. زيرا بدون شك و ترديد كسى كه مردم را فريب دهد، مسلمان نيست .
و كسى كه وسايل منزل از قبيل تير، تيشه و بيل را از همسايه اش كه به آن احتياج دارد دريغ كند، خدا در روز قيامت او را از فضل خود محروم نموده و او را به خودش واگذار مى نمايد و كسى كه خداوند او را به خودش ‍ واگذارد، هلاك خواهد شد و خداوند هيچ عذرى را از او قبول نمى كند⁽¹⁰⁵⁾.
و زنى كه شوهرش را اذيت كند، تا زمانى كه او را يارى نكرده و راضيش ‍ ننمايد، خداوند نماز و هيچ عمل نيكى را از او قبول نمى كند، گرچه همه عمرش را روزه گرفته ، شب ها را با عبادت سپرى كند، چندين برده در راه خدا آزاد كند و اموالش را در راه خدا خرج كند، و اولين كسى است كه به جهنم مى رود و اگر مرد نيز زن خود را اذيت كرده و به او ظلم كند، همين مقدار مرتكب گناه شده و به همين اندازه عذاب مى شود.
و كسى كه به صورت مسلمانى سيلى بزند، خداوند در روز قيامت استخوان هاى او را پراكنده مى سازد، سپس آتش را بر او مسلط مى نمايد. نيز در حالى محشور مى شود كه دستانش به گردنش بسته است و تا زمانى كه وارد جهنم شود، به همين حال خواهد بود.
و اگر كسى كه در شب يا روز به فكر فريب برادر مسلمانش باشد، در همه آن روز و شب خداوند از او خشمگين است و تا زمانى كه باز نگردد و توبه نكند، خداوند همچنان از او خشمگين خواهد بود و اگر در اين حال بميرد با دينى غير از اسلام از دنيا رفته است . آن گاه رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) فرمودند: بدانيد كسى كه مسلمانى را فريب دهد از ما نيست و سه بار اين جمله را تكرار فرمودند.
و كسى كه تازيانه اى را در برابر سلطانى آويزان كند، خداوند آن تازيانه را تبديل به مارى به طول شصت هزار ذراع مى نمايد و در آتش جهنم آن مار را براى هميشه بر او مسلط مى سازد.
و كسى كه از مسلمانى غيبت كند، روزه و وضويش باطل مى شود و اگر در اين حال بميرد، در حالى مرده است كه حرام خدا را حلال دانسته است .
و كسى كه براى سخن چينى بين دو نفر گام بردارد، خداوند در قبرش آتشى بر او مسلط مى نمايد كه تا روز قيامت او را بسوزاند، و هنگامى كه از قبرش ‍ بيرون مى آيد، خداوند اژدهاى سياهى را بر او مسلط مى نمايد كه گوشتش ‍ را نيش بزند تا زمانى كه به جهنم برود.
و كسى كه خشمش را فرو برده ، برادر مسلمانش را ببخشد و در برابر برادر مسلمانش بردبارى ورزد، خداى متعال اجر شهيد را به او عطا مى فرمايد.
و كسى كه به فقيرى ظلم كند يا براى او تكبر كند و او را پست شمارد، خداوند در روز قيامت او را مانند مورچه ولى به شكل مرد محشور مى نمايد تا زمانى كه به جهنم برود.
و كسى كه در مجلسى از برادرش غيبت شود و او آن غيبت را از او رد كند، خداوند عزوجل هزار در شر را در دنيا و آخرت به روى او مى بندد، و اگر برعكس نه تنها آن غيبت را رد نكند بلكه خوشش هم بيايد، گناهش به اندازه گناه كسى است كه غيبت كرده است .
و كسى كه به مرد يا زن پاكدامنى تهمت بزند، خداوند متعال عملش را از بين برده ، هفتاد هزار فرشته او را از روبرو و پشت سر تازيانه مى زنند و مارها و عقرب ها گوشتش را نيش مى زنند. آنگاه دستور مى رسد او را به جهنم ببريد.
و كسى كه در دنيا باده بنوشد، خداوند شربتى از سم افعى و عقرب به او مى نوشاند، شربتى كه هنگام خوردن آن (و قبل از اين كه آن را بخورد) گوشت صورتش را در ظرف مى ريزد و هنگامى كه آن را بنوشد، گوشت و پوستش مانند مردار بو گرفته تكه تكه مى شود، به گونه اى كه اهل محشر از بوى آن اذيت مى شوند و اين وضع ادامه دارد تا دستور برسد او را به جهنم ببريد و خورنده ، سازنده ، فروشنده ، خريدارى و حمل كننده ، تحويل گيرنده و كسى كه از آن سود مى برد، همگى در زشتى و كيفر گناه برابر هستند.
بدانيد كسى كه آن را به يهودى ، مسيحى صائبى يا ساير مردم بنوشاند، گناه او مانند كسى است كه آن را مى خورد. بدانيد كسى كه آن را براى ديگرى بخرد يا فروشد، تا زمانى كه توبه نكند، خداوند متعال نماز، روزه ، حج و عمره او را قبول نمى كند و اگر قبل از توبه بميرد، به عهده خداوند است كه در مقابل هر جرعه اى كه در دنيا از آن نوشيده است ، شربتى از چرك آلوده به خون جهنم به او بنوشاند. بدانيد كه همانا خداوند باده را به خصوص ، و هر مست كننده اى را به طور عموم حرام نموده است و بدانيد كه هر مست كننده اى حرام است .
و كسى كه ربا بخورد به اندازه اى كه ربا خورده است خداوند شكمش را پر از آتش جهنم مى نمايد و اگر از اين راه مالى را به دست آورد، خداوند هيچ عملى را از او قبول نمى كند و تا زمانى كه قيراطى از آن مال را در اختيار دارد، پيوسته مورد لعنت خدا و فرشتگان اوست ⁽¹⁰⁶⁾.
و كسى كه در امانت خيانت كرده و آن را به صاحبش باز نگرداند، با دينى غير از اسلام از دنيا مى رود و در حالى كه خداوند عزوجل از او خشمگين است او را ملاقات مى نمايد و دستور مى رسد او را به جهنم ببريد، او براى هميشه به كناره جهنم سقوط كرده و هيچ گاه از آن جا بيرون نخواهد آمد.
و كسى كه بر عليه مرد مسلمان يا ذمى يا كس ديگرى شهادت دروغ بدهد، در روز قيامت او را از زبانش آويزان مى كنند و همراه با منافقين در طبقه پايين جهنم خواهد بود.
و كسى كه به خادم يا برده خود يا شخص ديگرى كه از او يارى بخواهد بگويد: نه ، ياريت نمى كنم ، خداوند عزوجل در روز قيامت به او مى گويد: ((نه ، ياريت نمى كنم . خودت را با صورت در جهنم (آتش ) بينداز)).
و كسى كه زنش را اذيت كند تا مالى بدهد (و فديه دهد يا مهر خود را ببخشد) و خود را از دست شوهرش برهاند، خداى متعال به مجازاتى كمتر از جهنم براى او راضى نمى شود، زيرا بدون ترديد خداى متعال همان گونه كه براى يتيم به خشم مى آيد، براى زن هم خشمگين مى شود.
و كسى كه نزد سلطان از برادرش بدگويى و سخن چينى نمايد، اگر آن سلطان هيچ آزار و آسيبى به او نرساند، خداوند عزوجل همه اعمالى را كه انجام داده است از بين مى برد و اگر آزار و آسيبى به او برساند خداوند او را در جهنم در طبقه اى همراه با هامان (وزير فرعون ) خواهد گذاشت .
و كسى كه براى خودنمايى و يا رسيدن به چيزى قرآن بخواند، در روز قيامت در حالى خداوند عزوجل را ملاقات خواهد نمود كه صورتش ‍ استخوانى بيش نيست و گوش ندارد و قرآن با آهن نوك تيز به پشت او نيزه مى زند تا او را وارد جهنم نمايد و با كسانى كه در جهنم مى افتند به جهنم سقوط مى كند.
و كسى كه قرآن بخواند و به آن عمل نكند، خداوند در روز قيامت او را كور محشور مى نمايد. او عرضه مى دارد: خدايا! من بينا بودم ، چرا مرا كور محشور نمودى ؟ و خداوند مى فرمايد: آيات ما به تو رسيد و تو آنها را آنگونه ترك كردى ، امروز نيز اين گونه تو را ترك مى كنند. آنگاه دستور مى رسد كه او را به جهنم ببريد.
و كسى كه مالى بخرد كه از راه خيانت به دست آمده است و بداند كه از راه خيانت به دست آمده ، گناه و ننگ او مانند همان كسى است كه خيانت نموده است .
و كسى كه واسطه شود و مرد و زنى را از راه حرام به هم برساند، خداوند بهشت را بر او حرام مى گرداند و جايگاه او جهنم است كه جايگاه بدى است و پيوسته خدا از او خشمگين است تا بميرد.
و كسى كه برادر مسلمانش را بفريبد خداوند بركت روزيش را مى گيرد، زندگى او را تباه كرده و او را به خودش وامى گذارد.
و كسى كه مال دزدى را بخرد و بداند كه مال دزدى است ، كار او همان قدر گناه داشته و زشت است كه كار آن دزد گناه دارد و ننگين است .
و كسى كه به مسلمانى خيانت كند در دنيا و آخرت نه او از ماست و نه ما از او مى باشيم .
و بدانيد كه كسى كه ارتكاب گناهى را بشنود و خبر آن را پخش كند، مانند انجام دهنده گناه است و كسى كه انجام كار خوبى را بشنود و خبر آن را پخش كند مانند انجام دهنده آن است .
و كسى كه زيبايى هاى زنى را براى مردى بگويد و آن مرد شيفته او شده و با او گناهى انجام دهد، از دنيا نمى رود مگر اين كه خداوند بر او خشم مى گيرد و كسى كه خداوند بر او خشم بگيرد، آسمان هاى هفتگانه و زمين هاى هفتگانه نيز بر او خشم مى گيرند و گناهى همانند گناه آن مرد خواهد داشت . عرض كردند: اى رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) اگر آنان توبه كرده و اصلاح شوند، چطور؟ فرمودند: خداوند توبه آن زن و مرد را قبول مى كند، ولى توبه كسى را كه باعث اين گناه شده است ، قبول نمى كند.
و كسى كه چشمانش را از نگاه حرام به زنى پر كند، خداوند در روز قيامت چشمانش را با ميخ ‌هاى آتشين و آتش پر مى نمايد و تا زمانى كه خداوند بين مردم حكم مى نمايد به اين حالت خواهد بود آن گاه دستور مى رسد او را به جهنم ببريد.
و كسى كه براى ريا و خودنمايى غذايى بدهد، خداوند متعال از چرك آلوده به خون جهنم به او خواهد داد و اين غذا را در شكم او تبديل به آتش ‍ مى نمايد و به همين حال خواهد بود تا خداوند متعال بين مردم حكم نمايد.
و كسى كه با زن شوهردارى مرتكب گناه شود از فرج آن دو آنقدر چرك آلوده به خون بيرون مى آيد كه دره اى به طول راه پانصد سال به وجود مى آيد و جهنميان از بدبويى آن در اذيت مى شوند و عذاب آن دو سخت ترين عذاب هاى مردم خواهد بود.
و خداوند عزوجل از زنى كه چشم خود را از غير شوهر يا محرم خود پر كند به شدت خشمگين مى گردد و بدون ترديد اگر چنين كند، خداوند تمام كارهاى نيك او را از بين مى برد و اگر در بستر غير شوهرش بخوابد، به عهده خداوند متعال است كه پس از عذاب نمودن او در قبرش ، با آتش او را بسوزاند.
و هر زنى كه (بى جهت و از روى هوا و هوس ) از شوهرش طلاق خلع ⁽¹⁰⁷⁾ بگيرد، خدا، فرشتگان او، پيامبرش و همه مردم او را لعنت مى كنند و زمانى كه فرشته مرگ سراغ او بيايد، به او مى گويد: ((به جهنم مژده بده )). و در روز قيامت به او مى گويند: همراه با كسانى كه به جهنم مى روند، به جهنم برو.
و بدانيد كه بدون ترديد خداى متعال و رسولش از زنانى كه بى جهت از شوهرانشان طلاق خلع مى گيرند، بيزار هستند و نيز بدانيد كه بدون ترديد خداوند عزوجل و رسول او از مردى كه زنش را اذيت كند تا طلاق خلع بگيرد، بيزار هستند.
و كسى كه با اجازه عده اى امام جماعت آنها شود و در حضور، قرائت ، ركوع ، سجود، قعود و قيام خود ميانه روى نمايد، پاداشى مانند پاداش آنان خواهد داشت .
و كسى كه امام جماعت عده اى شود و در حضور، قرائت ، ركوع ، سجود، قعود و قيام خود ميانه روى ننمايد، نمازش را به او باز مى گردانند، و از گلوگاه او بالا نمى رود (كنايه از اين كه : به سوى خدا بالا نرود و مورد قبول درگاه الهى واقع نشود، و ثوابى در آن نماز نخواهد داشت ) و خداوند او را مانند پيشواى ستمگر و تجاوزكارى مى داند كه صلاح پيروانش را نمى خواهد و به دستور خداوند عزوجل حاكم آنان نشده است .
در اين هنگام اميرالمؤمنين (عليه السلام) برخاسته و عرض كردند: پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا! پيشواى ستمگر و تجاوزكارى كه صلاح پيروانش را نمى خواهد و به دستور خداوند عزوجل حاكم آنان نگرديده است ، چه حالى دارد؟
آن حضرت فرمودند: او آخرين نفر از چهار نفرى است كه در روز قيامت عذاب آنها از همه مردم سخت تر است . و آنها عبارتند از: ابليس ، فرعون ، آدم كش و سلطان ستمگر.
و كسى كه برادر مسلمانش احتياج به قرض او داشته باشد ولى كسى به او قرض ندهد، خداوند در روزى كه به نيكوكاران پاداش مى دهد، بهشت را بر او حرام مى گرداند.
و كسى كه در برابر بداخلاقى زن خود صبر پيشه نموده و ثواب آن را از خداوند اميدوار باشد، خداوند متعال در برابر هر روز و شبى كه صبر مى كند، همانند آنچه به حضرت ايوب (عليه السلام) عطا فرمود، به او عطا مى فرمايد. و آن زن هر روز و هر شب همانند تپه اى شن متراكم گناه خواهد داشت و اگر پيش از آن كه شوهرش را يارى كرده و او را راضى كند، از دنيا برود، در روز قيامت به صورت وارونه و واژگون همراه با منافقين در طبقه زيرين جهنم محشور خواهد شد.
و كسى كه زنى داشته باشد كه با او سازگار نباشد و بر آنچه خداوند روزى آنها نموده است ، صبر نكند و بر شوهرش سخت گرفته و او را وادار به كارهايى بنمايد كه نمى تواند انجام دهد، تا زمانى كه چنين است خداوند هيچ كار نيكى كه او را از آتش جهنم حفظ كند، از آن زن قبول ننموده و بر او خشم مى گيرد.
و كسى كه به برادرش احترام بگذارد، به خداوند احترام گذاشته است و فكر مى كنيد خداوند به كسى كه به او احترام بگذارد، چه پاداشى خواهد داد؟
و كسى كه رياست اجتماعى را به عهده بگيرد و به آنان خوبى نكند در مقابل هر روزى كه بر آنان حكومت كرده است ، هزار سال در لبه جهنم زندانى مى شود؛ اگر به دستور خداى متعال بر آنان حكومت كرده باشد، خداى متعال او را آزاد مى نمايد و اگر ظالم باشد (و به غير دستور الهى بر آنان حاكم بوده است )، او را در جهنم مى اندازد و هفتاد سال طول مى كشد تا او به قعر جهنم برسد.
و كسى كه بر اساس احكامى كه خداوند نازل فرموده است ، حكم نكند، مانند كسى است كه شهادت دروغ داده باشد؛ او را در جهنم مى اندازند و همانند شاهد دروغگو او را عذاب مى كنند.
و كسى كه دو رو و دو زبان باشد، در روز قيامت نيز دو رو و دو زبان خواهد بود.
و كسى كه براى آشتى دادن دو نفر گام بردارد تا زمانى كه بازگردد، فرشتگان خداوند بر او درود مى فرستند و نيز پاداش شب قدر را به او مى دهند و كسى كه براى به هم زدن ميانه دو نفر گام بردارد، به اندازه پاداش كسى كه دو نفر را آشتى بدهد، گناه و كيفر خواهد داشت ؛ بر او مى نويسند: ((لعنت خداوند)) و تا ورود به جهنم اين حال را خواهد داشت و زمانى كه به جهنم برود، عذابش دوچندان خواهد شد.
و كسى كه براى عيب جويى از برادرش و افشاى عيب او گام بردارد، با اولين قدمى كه برمى دارد، وارد جهنم شده و خداوند متعال عيب او را براى مردم فاش مى سازد.
و كسى كه براى به هم زدن ميانه دو خويشاوند يا دوست قدمى بردارد، خداى متعال از او خشمگين شده و در دنيا و آخرت او را لعنت مى نمايد و گناهى مانند گناه قاطع رحم (كسى كه با خويشاوند نسبى خود قطع رابطه نموده يا آزارى به او برساند) خواهد داشت .
و كسى كه براى جدايى زنى از شوهرش تلاش كند، خداوند از او خشمگين شده و در دنيا و آخرت او را لعنت مى نمايد و به عهده خداوند است كه هزار صخره آتشين به او بزند.
و كسى كه براى به هم زدن رابطه آنها تلاش كند، ولى آنها را از يكديگر جدا نكند، خداوند از او خشمگين شده و در دنيا و آخرت او را لعنت نموده و او را از نگاه به سيماى خود محروم مى نمايد.
و كسى كه برادر مسلمانش پيش او از ندارى شكايت كند، ولى او قرضى به او ندهد، خداوند در روزى كه به نيكوكاران پاداش مى دهد، بهشت را بر او حرام مى نمايد.
و كسى كه حاجت خواهش كننده اى را در حالى كه مى تواند، برنياورد، گناهى مانند گناه عشار⁽¹⁰⁸⁾ خواهد داشت .
در اين جا((عوف بن مالك )) برخاست و عرض كرد: اى رسول خدا! گناه عشار چقدر است ؟ آن حضرت فرمودند: گناه او به اندازه اى است كه در هر روز و شبى خدا، همه فرشتگان و همه مردم او را لعنت مى نمايند و كسى كه خدا او را لعنت كند، ياورى نخواهد داشت .
و كسى كه به برادرش خوبى كند، و آنگاه بر او منت گذارد، عملش از بين رفته و سعى اش به نتيجه نمى رسد و بدانيد كه خداوند عزوجل بهشت را بر منت گذار متكبر، سخن چين ، شرابخوار، پرگو، پرخور، بداخلاق و سركش ‍ بداخلاق بسيار ناكس ، حرام نموده است .
و كسى كه به خاطر ريا و خودنمايى و به جهت اين كه با كم خردان مجادله نموده ، به علما فخرفروشى كند و به دنيا برسد، قرآن را بياموزد، خداوند عزوجل در روز قيامت استخوان هايش را پراكنده مى نمايد و عذاب كسى در جهنم سخت تر از او نيست و خداوند آنقدر از او خشمگين و بر او غضبناك است كه با همه انواع عذاب هاى جهنم عذاب خواهد شد.
مبادا گناهى را كوچك شماريد، گرچه به نظر شما كوچك باشد، زيرا بدون ترديد هيچ گناه كوچكى با تكرار آن كوچك نبوده و هيچ گناه بزرگى با استغفار بزرگ نمى باشد. بدانيد كه بدون شك خداوند از همه اعمال شما مى پرسد، حتى اين كه اگر شما با انگشت به لباس برادر خود دست زده باشيد و بدانيد خداوند شما را با همان عقايدى كه با آن از اين دنيا رفته ايد، از قبر بر مى انگيزاند.
خداوند عزوجل بهشت و جهنم را آفريده است . كسى كه بهشت را ترك و جهنم را برگزيند به آرزويش نمى رسد و كسى كه بهشت را انتخاب كند، رستگار مى شود.
و بدانيد خدايى كه نامش بزرگ باد، تمام چيزهايى را كه دوست داشته است ، براى بندگانش بيان نموده و تمام چيزهايى را كه از آنها متنفر بوده است ، براى مردم اعلام نموده و مردم را از آنها نهى نموده است ، تا كسانى كه هلاك مى شوند، با شناخت هلاك شوند و كسانى كه زنده مى شوند، نيز از روى شناخت باشد.
و بدانيد كه خداوند ظلم ننموده و از هيچ ظلمى هم نمى گذرد و در كمين گاه است تا كسانى را كه بدى مى كنند، به خاطر اعمالشان مجازات نموده و نيكوكاران را با نيكى پاداش دهد. كسى كه خوبى كند به نفع خودش است و كسى كه بدى كند به زيان خود اوست و خداوند هيچ ظلمى نسبت به بندگانش روا نمى دارد.⁽¹⁰⁹⁾