حضرت پيغمبر - صلى الله عليه و آله - فرمود كه: هر كه دو رو باشد در دنيا، فرداى‏قيامت او را دو زبان از آتش خواهد بود» . ⁽¹⁾

و فرمود: «بدترين بندگان خدا در روز قيامت، كسى خواهد بود كه در دنيا دوروباشد. - يعنى: شخصى را به رويى ملاقات كند و ديگرى را به رويى - » . ⁽²⁾

و نيز فرمود كه: «در روز قيامت هر كه دو رو باشد خواهد آمد يك زبان از قفاى اوآويخته، و يك زبان ديگر از پيش روى او، و شعله خواهند كشيد تا رخسار او رابسوزانند.و ندا خواهد رسيد كه: اين است كه در دنيا دورو و دو زبان بود» . ⁽³⁾

موارد استثنا شده از نفاق

و مخفى نماند كه: اين در صورتى است كه غرض از تردد ميان دو دشمن و موافقت‏با آنها، محكم كردن دشمنى ايشان و امثال آن باشد.اما هرگاه كسى آمد و شد با دونفر، كه با هم دشمن‏اند نمايد، و اظهار دوستى خود با هر يك نمايد، و فى الواقع هم با هردو، دوست‏باشد، اين نفاق نيست.گو دوستى او با هر يك، دوستى صداقت و حقيقى‏نيست، چون دوستى حقيقى با كسى، با دوستى دشمن او جمع نمى‏شود.و همچنين، اگركسى از شر كسى ديگر ترسد، و به جهت دفع شر او با او اظهار دوستى كند، و مدح اونمايد به چيزى كه اعتقاد به او نداشته باشد، و با او مدارا و او سلوك كند، اين نيز اگر چه‏نفاق است، و ليكن تا ضرورت، دال به آن است، مذموم نيست، و جايز است‏شرعا.