فصل 11: حقيقت‏خير و سعادت و جمع بين اقوال مختلف درباره آنها
بدان كه هدف و غايت در تهذيب نفس از رذائل و تكميل آن به فضائل رسيدن به خير و سعادت است، و حكماى پيشين گفته‏اند: «خير» دو گونه است: مطلق و نسبى.خير مطلق همان است كه مقصود از ايجاد كل است، زيرا كل هستى به او شوق دارد و او غايت غايات است.و خير نسبى آن است كه وسيله وصول به خير مطلق است.و «سعادت‏» ، رسيدن هر شخصى با حركت ارادى خود به كمالى است كه در خلقت او نهاده شده است.و بنابراين فرق بين خير و سعادت اين است كه خير نسبت‏به اشخاص متفاوت نيست ولى سعادت نسبت‏به آنان مختلف است.